HOUSE MD // İzle! Net! // Dizi // Neymiş ki bu?

Selamlar, sevgiler, saygılar, Konu Deposu takipçileri…

2004 – 2012 yılları arasında geçen bu dizi hakkında meramım var. Şimdi bir kısmınız düşünecek. Neden, yeni yapımlar nerede? Günümüzde gün geçtikçe kaliteli yapımların sayısı o kadar fazla ivmelenerek azalıyor ki insan ne inceleyeceğini şaşırıyor. Bir süre sonra da beklentileriniz yüksek olunca, üstüne sürekli çöp yapımlar etrafta görünce asabiyetiniz daha da bozuluyor. Mevzu artık insanların marketing denilen mevzuya kendini fazla kaptırmaları. Götüne roket takan bir kaç etrafta dönen gördüklerinde, millet başlıyor gaza gelmeye. Yani bir dışarıdan bakılabilse etrafta adam akıllı bir konu olmadığı o kadar bariz ki… İşte burada marketing devreye giriyor. O beş para etmez ürünleri, yapımından çok harcadıkları parayı, pazarlamaya ve reklama harcıyorlar. Sizi onu sevdiğinizi düşündürüyorlar. Sizi, sizin ruhunuz bile duymadan, onu zorla sevdiriyorlar. Herkeste burada geek olamıyor malesef yada olduğunu sanıyor. Kandırılmak istiyorlar. Belkide çoğunluğa katılıp, kabul görmek istiyorlar. En önemlisi, bize bunu istettiriyorlar.

Ufak sohbetimizi de gerçekleştirdik. İncelememize geçelim.

Dizinin konusundan spoilerı kaçırmadan bahsedecek olursam… Bizim baş karakterimiz Dr. Gregory House. Bu adam sorunlu piçin önde gideni. Fakat bir o kadar da çok zeki. House çalıştığı hastanenin “Tanı” bölümünün başında yer alıyor. Nedir bu tanı bölümü? Hiç kimsenin çözemediği bir hastalık varsa yada daha hastanın neyden dolayı hasta olduğu bilinmiyorsa bu bölüme postalıyorlar. Normal doktorlar mevzuyu çözemediklerinden zor bir mesele oluyor tabi ki. Bizim House’un başında olduğu ekip ile birlikte, çeşitli hastalıkları bulmak için kafa açma meselelerini izliyoruz. Biraz irdeleyelim, buralara geri döneceğim.

Dizi felsefi replikler ve benzetmeler üzerinden ilerliyor. Zeka gibi bir kavramı daha ne kadar zorlayabileceklerinin cevabı oluyor. Her karakterin ayrı düşünce yapısına oldukça fazla değiniyor. Karakterler arası çatışmaları izlerken, bir yandan kendinizi sorgulamaya başlayabiliyorsunuz. Hastalıklardan vakalardan bahsetmiştik. Bu olayı da, bak şu şu olmuş hastalık şu, diye saçma salak bize yansıtmıyor. Tıp bilginiz olmasa bile hastalığın ne olabileceğine dair size teori ürettiyor. Senaryo ekibinin yanında, doktor ekibiyle yazılmış bir dizi bu. Vakalar kurgunun ötesinde. Adım adım işleyip, mevzuya sizi dahil ediyor.

House’a az önce piç dedik. House piç oğlu piç. Ama seveceğiniz bir piç oğlu piç. Neden? Adam normal insan zihninle karşılaştırdığımız da bir piç. Sorun şurada… Kimseyi kendisine denk olacak kadar zeki görmüyor. Evet bu baya egoistlik oluyor ama ona hak vermeye başlıyorsunuz. Söylediği çeşitli felsefi, teorik, psikolojik, sosyolojik… vb. söylemler olsun, davranışları olsun, biri şu adamı anlasın artık dedirtebiliyor bize. Tabi bu hasta ve vaka konusunda böyle. Adam kişilik olarak hala piç. Bacak kasını çeşitli mevzulardan kayettiğinden mütevellit sürekli acı çekiyor. Sürekli bağımlılık yapan vicodin isimli ağrı kesici kullanıyor. Adam bunun yüzünden hem çok acı çekiyor, hemde daha asabi biri oluyor.

House’u bir övdüm, bir gömdüm, farkındayım. İşte karakterde aynı böyle garip. İyi yönde garip. İlk tanıyorsunuz çok garip geliyor, seviyorsunuz. Sonra daha da garip geliyor. Sevmek isterken mantığınız devreye giriyor sevmiyorsunuz. Sonra tekrar sevip sevmeme meseleleri. Sonra bunların hepsini unutuyorsunuz. Dizi izlerken kendinizi bilim adamı bile sanabilirsiniz. Adeta House siz oluyorsunuz. Adeta kimsenin çözemediği vakayı siz çözüyorsunuz. Dizinin garipliğini aktarabilmişimdir umarım.

Bazen öyle noktalar geliyor ki, House’un iç dünyasını görüyorsunuz. Şimdi nasıl yani, diye düşünmeye başlayabiliyorsunuz. Sherlock Holmes’un doktor versiyonu mu bu acaba? Aslında alakası yok. Bazen inanılmaz dayanaksız hareket edebiliyor. Haksız çıktığı da oluyor. Ama ne düşünüyor acaba, kafasında ne var, aklınızı kurcalayan sorular bunlar olabiliyor.

8 sezonluk bu dizinin komplikeliklerini anlatmak gerçekten güç. İzlerken anlamak daha da güç. Dikkatli bir izleyici olmanız gerekiyor. Yeri geldiğinde kendinize dersler çıkıyorsunuz. Yeri geldiğinde kendinizi buluyorsunuz. Ancak konu yok gibi gözüküyor ama sonra iç, psikolojik çatışmalarla ana konuya bağlanıyor. Aykırılıkları ilk başta, yazılmış aptal saptal şeyler olarak düşünmeye başlamıştım ama her şeyin altından düşündürücü bir mevzu çıkmaya başladı. Bir yandan dram boyutunda müthiş bir yalnızlık hikayesi izlemeye başladık. Zeka ile yalnızlık nasıl doğru orantılı olabilir? Kurduğunuz bilgi üstüne hayat sizi nasıl diğer insanlardan soğutabilir? Yoksa aptal ben miyim? Baya baya soru sormaya başlıyorsunuz.

Son olarak bizim House’un bir kaç sözüyle bitirmek istiyorum. Kendinizi sevin.

• Umudun yüksek diye ilaçlar daha hızlı etki etmez.
• Hata yapmak tıbbın doğasında var. Birilerini öldüreceksin. Eğer bu gerçeği kaldıramıyorsan başka bir meslek seç veya tıp okulunu bitir ve öğretim görevlisi ol.
• Birinin yanında 30 yıl boyunca durup onun kırışmasını izlemek.. İşte gerçek fedakarlık budur.
• Nefret ve aşk arasında ince bir çizgi yok. Hatta her 20 fitte silahlı gözcülerin olduğu bir Çin Seddi var.
• Herkes yalan söyler..
• Kendini beğenmişlik hakedilmelidir.
• İnsanların daha güvenli araba kullanmasını istiyorsan, hava yastıklarını çıkartıp, boyunlarını hedef alan bir maket bıçağı yerleştir. Kimse saatte 5 kilometreden fazla hız yapamaz.
• Problem şu ki, bir şeye verilecek mantıklı bir cevabımız yoksa, aptal cevaplarla kendimizi avuturuz.
• Bilmemek yapmaya korktuğum şeyleri yapmamı sağlıyor.