John Wick: Chapter 3 – Parabellum // Film İncelemesi

Bugün John Wick serisinin 3. filmini inceleyeceğim. Bakalım nasıl olmuş…

Film başlangıcından sonuna kadar serinin ilk 2 filminin üstüne katarak geçiyor. John Wick 2’den sonra 3. filmi büyük ölçekle merakla bekliyordum. Beklentiler yüksek olunca, bunun neticesi, genelde kötü bir geri dönüşle olur. İster istemez beklentiye kapıldım ama film beni suistimal etmedi. Beklediğimden daha öte bir yapımla karşılaştım.

3. film, 2. filmin tam bitişinden itibaren başlıyor. 2. filmin finali başlı başına merak uyandıran cinstendi. Çaresizlik içinde olan John’u daha büyük bir çaresizliğe sürüklenirken görüyorduk. 2. film tam orada bitiyordu. Orada ağızlar açık kalmışken, 3. filmin özellikle ilk yarısı “şimdi ne olacak” dedirtmeye devam ediyor.

Senaryo ve hikaye olarak bakıldığında, oldukça fazla üstüne katılmışlık gözlemledim. John Wick’in dünyasının üstüne daha fazla materyal eklenmiş ve bunlar yeri geldiğinde büyük sonuçlara, yeri geldiğinde ufak ama önemli mevzulara yedirilmiş. Bunun sonucunda, ilk filmde sadece kiralık katiller üzerinden keyifli geçecek olarak sandığımız hikaye evrilerek, daha komplike ve katmanlı olarak kaotik düzen barındıran geniş konseptler zincirine bağlanmıştır.

Hikayenin yüksek denli ileri detay barındıran bir hale doğru geliştiğinden emin olabilirsiniz. Bunun yanında gelelim aksiyon sahnelerine…

Senaryonun yanında aksiyon sahneleri de kendini ilerletmiş vaziyette. Dövüş koreografilerinde ki düzen ve yaratıcılık, izlerken büyük miktarda keyif veriyor. Yüksek miktarda uğraşıldığı oldukça fazla belli oluyor. Aksiyon sahnelerinde ki adam öldürme anları ise oldukça ilginç. Hiç hayal edemiyeceğiniz seviyede ve yaratıcılıkta John abi adam öldürebiliyor. Bunu izlemek ve filmde ki karakterlerin buna karşı tepkisini görmek, oldukça beni hayran bıraktı. En sevdiğim yanı ise bu göz kırpıtmayan dövüş sahnelerinin iyi bir hikaye ve senaryoyla destekleniyor oluşu oldu. Sadece aksiyondan oluşan, boş dövüş sahneleri yoktu. Bu tür sahnelerin altının dolu olması, benin için bir filmde ki en önemli dinamiklerden birisidir.

Müzik seçimleri olarak adeta şahaserler kullanılmış. Buda bu yapımın klasikleşmesinde büyük rol oynuyor.

Kısacası sağlam bir hikaye barındıran, güzel aksiyon sahnelerine sahip bir film izlemek istiyorsanız bu tam size göre. İzlemediyseniz, bu filmin sizin için anlam kazanabilmesi için, serinin hepsini izlemeniz gerekmekte. Filmin finali büyük miktarda merak duygusu içeren sahenelerden oluşmaktadır. Anlaşılan seri devam edecek. Umarım bu yakaladıkları, yukarı doğru ivmelenen kalitelerinden ödün vermezler.

Keanu Reeves’in oyunculuğu ise beklenenin hiç aşağısında değildi. Üstüne beklendileri aşan seviyedeydi. The Matrix, The Devil’s Advocate, Constantine, The Day the Earth Stood Still, 47 Ronin, Henry’s Crime gibi klasiklere imza atmış olan Keanu abiyi artık, güzel bir biçimde John Wick serisi ile de anabiliriz. Kendisi zaten tartışmasız kalitede oyunculuk sunan bir aktördür.

Benden bu kadar. Kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere…